We zijn er

Het ziet er betrokken uit als we ons klaarmaken om te vertrekken. We volgen de fietsroute uit de gids niet meer: van dat pad zijn we gisteren te ver afgeweken. Even later doet Gallicië iets waarvoor het bekend is: het regent er. We rijden langs de drukke N547 richting Santiago. 6 km verder is het uitkijken geblazen: daar gaat de weg over in de nieuw aangelegde autostrade. Ik had gisterenavond op google maps de weg zitten bestuderen. Gelukkig maar. Vlak voor het ronde punt, dat de overgang markeert naar de snelweg, zien we links een onooglijk weggetje. Dat is de weg voor de stappers, en die moeten we hebben.

We komen zo in de buurt van het vliegveld van Santiago en daar rijden we even binnen: ons informeren over de afhandeling van de bagage.

Vanaf hier is ons einddoel maar een 10-tal km meer verwijderd. Zoals we dat gewoon zijn: heuvel op, heuvel af.

Vlak achter San Marco, verscholen in de regenwolken, kunnen we plots een glimp opvangen van de kathedraal van Santiago. Het doet wel even iets. Het belangrijkste van de tocht is de weg, maar als de eindbestemming zo nabij komt, is ook de weg bijna gedaan.

Een flinke afdaling later en een klim naar boven later is het zo ver. We staan aan het bordje van Santiago. Meer staat er niet op. Geen 'de Compostela'. Maar voor de rest staat het wel vol graffiti. Geschreven door talloze gelukkige reizigers, die eindelijk op hun bestemming aangekomen zijn. Poseren voor een foto mag hier niet ontbreken.

Het wordt nog even zoeken voor we de kathedraal gevonden hebben. Fietsers komen gewoonlijk via het Zuiden Santiago binnen, wij arriveren samen met de stappers via de Oostkant van de stad. En vermits er nogal wat delen van de oude stad niet toegankelijk zijn voor fietsers, moeten we het wel even uitzoeken.

Daar staan we dan. De tocht is voorbij. Tjonge.

In de buurt van de kathedraal vinden we het officina de peregrinos. Hier kan je met de 'credencial' (het stempelboekje, waarin we stempels van verblijfplaatsen en belangrijke plaatsen verzamelden) een 'Compostelaat' krijgen. Dit is een in het Latijn opgesteld document, waarin bevestigd wordt dat je de Camino afgelegd hebt. Het is een gepersonaliseerd document: naast je naam en datum van aankomst, wordt je voornaam in het Latijn op het document in sierlijke letters geschreven.

We zijn rond half 12 in Santiago aangekomen, maar het is al een stuk in de namiddag eer alle 'formaliteiten' afgehandeld zijn. Vandaag slenteren we nog even door de stad, morgen gaan we naar de pelgrimsmis, die 2 keer per dag doorgaat. We nemen dan ook de tijd om de stad wat grondiger te verkennen. Waarover morgen meer...

Vandaag: 25 km
Totaal: 2.430 km
We hebben er dus meer dan 2.400 km opzitten. Wat meer dan de 2.250 km, die ik vooraf berekende. Maar dat heeft alles te maken met omweggetjes, omleidingen, zoeken naar onderdak en inkopen, fout rijden. We mogen zeer tevreden zijn: geen stukken aan de fiets, zelfs geen platte band, geen ongeval, al scheelde dat enkele keren slechts een haartje. Een enkele keer al eens een minder dagje, maar er altijd in geloofd dat we het wel zouden halen. Wij zijn erg blij met het resultaat.