afscheid

De planning voor de dag ziet er vrij eenvoudig uit. Dax is maar een 38 km verwijderd van Lesperon. We rijden er samen met de fiets naartoe, we picknicken eventueel nog samen en in de vroege namiddag nemen Claire en Linda de trein naar Bordeaux. Vandaar is het met de fiets ook zo'n 38 km rijden naar St Emilion, waar de auto staat. Wij rijden ondertussen verder, richting Pyreneën.

Alles loopt op schema. Toch wat laat vertrokken misschien, maar we geraken er wel.

De Landes raken maar niet uitgeput. Lange, rechte wegen door de velden en naaldbossen. We kennen het ondertussen wel. Op de route rijden we een eenzame stapper voorbij en we hebben meteen medelijden met de man. Dagenlang over het hete asfalt stappen: wat een boetedoening!

Enige verstrooiing komt van een helicopter, die boven ons komt zweven en de wildste gissingen losmaakt. Bosbrand? Op zoek naar vermiste kinderen? Een nieuwe ontwikkeling in de bende van Nijvel?

We arriveren zoals gepland rond de middag in het station van Dax. Dan volgt de ontnuchterende boodschap. Er woedt een staking, de dienstregeling is verstoord. De eerstvolgende trein naar Bordeaux rijdt rond 8 u vanavond. Misschien is er dan een verbinding naar St Emilion, misschien ook niet.

Dan maar naar het toerismebureau. Claire en Linda boeken daar een hotel in Bordeaux en ondertussen brengen we de tijd door in Dax. Wij laten hen achter op een terrasje en gaan zelf op zoek naar logement in Dax. Dat vinden we een paar km buiten het centrum. Een voormalig seminarie is omgebouwd voor multifunctioneel gebruik. Pelgrims kunnen terecht in de vroegere seminaristenkamers. Terug naar Dax dus, waar we ons als echte toeristen gedragen.

Goed op tijd vertrekken we naar het station. Er heerst een nerveuze drukte van reizigers, die nog uit de stad willen geraken en stationsbedienden, die dat proberen waar te maken. 27 keer informatie gevraagd: terwijl Hilde een loketbediende aanspreekt, is Linda dezelfde vraag al aan het stellen aan iemand van de stationsservice. De zenuwen geraken hooggespannen, vooral als op de ene pancarde spoor 2 aangegeven wordt, terwijl een ander scherm beweert dat de trein op spoor 1 zal stoppen. Spoor 2 blijkt correct. De fiets kan op de trein, gewoon aan de voorste wagon gaan staan. En vanwaar komt de trein? "Ha, dat zie je als hij het station binnenrijdt" (dat zei die bediende echt!).

Als de trein arriveert, is het dus hollen naar de juiste wagon en er snel, snel instappen. Invallen is een betere omschrijving. De zware fietsen moeten door een kleine deur over enkele hoge treden getild worden, terwijl je er een bocht mee maakt om het gevaarte in de wagon te krijgen. En dan staat de trein stil. Minutenlang. We hadden dus eigenlijk ruim de tijd om alles rustig aan te pakken...

Zo nemen we wat rommelig afscheid van Claire en Linda, die de moed hadden gans Frankrijk te doorkruisen om met ons een stuk de camino te rijden. Bedankt voor jullie gezelschap, wij hebben er heel veel van genoten.

Vandaag reden we 52 km, waarvan een groot deel in Dax en omgeving
Totaal: 1.350 km