Burgos

vrijdag 20 juni 14: de provincie Burgos

Santo Domingo de la Calzada is best wel een mooi stadje, met een (bijna) verkeersvrije oude binnenstad. We overnachten er in de hospidería Cistercienze. Aan de receptie worden we - niet echt hartelijk - ontvangen door een zuster in ornaat. Later vernemen we van enkele buurtbewoners dat het hotel uitgebaat wordt door een contemplatieve orde, die van de inkomsten van het hotel en het bejaardenhuis in hun klooster leven. Het hotel ademt nog de sfeer van een klooster uit, maar de bedden zijn prima en het ontbijt is inbegrepen.

's Morgens bezoeken we nog de kathedraal. Het is een onverwacht grote kathedraal, met een toren, die los staat van het hoofdgebouw. Je moet betalen om er binnen te komen, het zal niet de eerste keer zijn in Spanje. De kathedraal kent een rijk verleden, en dat valt ook allemaal te bezichtigen. Het is een permanente tentoonstelling van oude geschriften, schilderijene, iconen, beeldhouwwerk. Opvallend: boven een altaar in een zijbeuk is een kooi verwerkt, waarin 2 levende kippen verblijven. De legende wil dat een Duits echtpaar met hun 18-jarige zoon de nacht doorbrachten in het stadje. Het waren pelgrims op weg naar Santiago de Compostela. De dochter van de herbergier werd meteen verliefd op de jongeling, maar de liefde was helaas niet wederzijds. Ze zon op wraak en verborg een zilveren beker in de bagage van de jongeman. Ze beschuldigde hem van diefstal. Diefstal werd bestraft met ophanging, en dat was ook het lot van de onschuldige jongeman. Ondanks hun verdriet zetten de ouders hun pelgrimage verder, maar in Santiago hoorden ze zijn stem vragen om terug te keren naar Santo Domingo. Daar vonden ze hem, nog steeds opgeknoopt, maar levend en wel. Hij vroeg hen snel naar de burgemeester te gaan om hem te bevrijden. De burgemeester geloofde hen niet en antwoordde: "jullie zoon is even levend als die gebraden kip en haan, die wij straks gaan eten". Hierop sprongen beide dieren van de schotel, en begonnen te dansen en te zingen. Het zal wel een legende zijn, maar de witte haan en kip leven echt in de kathedraal.

Nog even inkopen doen en we zijn weer op pad. Het duurt niet lang, of we verlaten la Rioja en rijden de provincie Burgos binnen.

Er is onweer voorspeld, maar voorlopig is er geen vuiltje aan de lucht. Het is drukkend warm.

Na een goede 40 km, het is dan een stuk in de namiddag, merken we dat de lucht helemaal dichttrekt. Even buiten Villalómez zien we een bushokje, waar we het onweer afwachten. Een kwartiertje later is het zo ver. Er steekt een stevige wind op en het begint te stortregenen en te hagelen. We prijzen ons gelukkig met onze beslissing en als de lucht er wat beter uitziet rijden we verder. We hebben ondertussen wel een uur in dat bushokje doorgebracht.

Aanvankelijk gaat het goed, maar na een goed uur rijden houden we het niet meer droog. Eerst regent het nog stilletjes, maar dan valt het in bakken naar beneden. Nergens een schuiplaats te zien, dus verder rijden is de boodschap. In de gids staat vermeld dat er een 7-tal km verder een hotel is, maar het zou niet de eerste keer zijn dat een hotel in de gids niet meer bestaat. En als het al bestaat, weten we ook niet of wel plaats is. Het begint iets minder hard te regenen en dat biedt ons de mogelijkheid te overleggen: we rijden naar het hotel, hopen dat er plaats is en anders proberen we van daaruit te telefoneren naar een ander onderkomen in de omgeving.

Op de kruising met de hoofdweg zien we al van ver een groot gebouw met vrachtwagens. Het enige gebouw in de verre omtrek. Ofwel is dit een bedrijf, ofwel is dit het hotel.

Het is het hotel, en er is plaats. Drijfnat, maar tevreden overnachten we in de buurt van Arlanzón

Vandaag: 67 km
Totaal: 1.821 km

Zaterdag 21 juni 14: de stad Burgos

We zijn gisterenavond gestrand op een boogscheut van Burgos. Vandaag rijden we ernaartoe, met de nodige omwegen die de gids ons aangeeft. In plaats van de vrij vlakke N120 te volgen worden we weer naar de (heuvelachtige) omgeving gestuurd. We kennen het verhaal ondertussen.

Burgos is een grootstad, maar ook hier geraken we er in via een rustige fiets- en wandelroute. De camino heeft hier echt wel gezorgd voor de nodige infrastructuur.

Reeds van ver zien we windmolens, die de stad van hernieuwbare energie voorzien. Hier heerst kennelijk geen NIMBY-verzet tegen geluids- en schaduwhinder van windmolens, maar op de heuvelruggen staan ze dan ook in niemands achtertuin.

Logement gezocht, picknick en dan de stad verkennen. In de eerste plaats de kathedraal. Die is werkelijk gigantisch. Overweldigend als je door de Arco de Santa María komt en het gebouw voor je ziet staan. Binnen is de kerk zo mogelijk nog indrukwekkender. In elke zijbeuk is een kapel verwerkt, die rijkelijk versierd is met beeldhouwwerk, bladgoud, schilderijen, alles wat je wil. Gotisch, Barok, Roccoco: een kenner zou hier verslaafd worden. Op ons heeft het het omgekeerde effect. Het is te veel, te groot, te rijk. Niet meer op mensenmaat. De audioguide geeft in detail weer welke kunstenaars en architecten hier werk geleverd hebben, na een tijd zijn we oververzadigd.

Maar een eenvoudig kaarsje branden voor iemand, dat lukt hier niet. Het zal voor een morgen zijn, in een andere kerk.

Boven op de heuvel liggen de overblijfselen van een machtig bouwwerk; het Castillo. Op weg daarnaartoe zien we dat er een soort zeepkistenrace doorgaat. Jonge gasten in zelfgemaakte racewagens zonder motor laten zich van de heuvel afbollen, luid aangemoedigd  door talrijke toeschouwers. Spectaculair is het wel.

Vanop het Castillo heb je een prachtig uitzicht over de stad. In het midden van de site staat een gebouwtje, waaronder een put van 50 meter te zien is. Naast deze put loopt een wenteltrap, in 6 onderdelen, waarlangs het onderhoud van de put kon gebeuren. De put komt uit in de rivier en zorgde voor waterbevoorrading tijdens belegeringen van de burcht.

Terug beneden, op zoek naar een maaltijd, voelen we dat het toch weer een vermoeiende dag geweest is. Niet zo'n goed idee, morgen vatten we de tocht door de Meseta aan, een eenzame hoogvlakte, waar je best zo snel mogelijk doorheen geraakt. Benieuwd hoe dat eruit ziet.

Vandaag: 30 km
Totaal: 1.851 km