Over de Montes de León

We verblijven in een albergue, dus we zijn vroeg op. Ontbijt nemen we in een bar vlakbij. Afgaande op wat je in zo'n café's krijgt, eten de Spanjaarden 's morgens bijzonder weinig. Enkele toastjes met wat confituur, fruitsap en een koffie of thee. Een groep Spanjaarden naast ons is al weg voor we goed en wel ons ontbijt hebben. Snel schijnen ze ook te eten.

Met een te weinig gevulde maag vatten we een zware etappe aan. We spreken af vroeg te picknicken: het zal nodig zijn. Winkels gaan hier pas open om 9u, we hebben geluk dat we een klein winkeltje zien, waar we wat inkopen kunnen doen. Brood is er nog niet. We hopen dat we dat verderop vinden.

Gisteren hebben we een steen opgeraapt, waar we nu onze gegevens op schrijven: "Ludo & Hilde, 26/6/14, Turnhout, Bélgica". Die gaan we straks nog nodig hebben.

Na Astorga start een gestage klim tot in Rabanal del Camino. Best wel vermoeiend, vooral met de stugge tegenwind. Mijn teller geeft een goede 20 km aan. We picknicken er, zoals gepland. Ondertussen bespreken we de klim en de afdaling daarna. Volgens de gids worden dit allebei zware exploten. De klim na Rabanal mag er inderdaad zijn. Maar we zijn ondertussen al wat gewoon. Na Foncebadón gaat de helling tot 10% naar boven. Boven op de top verwachten we Cruz de Ferro te zien. Maar dat is in geen velden of wegen te bespeuren. Hebben we iets gemist?

Het grote kruis staat een beetje verder, we zien al van ver een groep peregrinos errond staan. Het is een traditie hier een steen bij de hoop aan het kruis te leggen. Die staat symbool voor een last, die je wil achterlaten. En het is tegelijk een opsteker voor het einddoel, dat nu stilaan dichterbij komt. We deponeren onze steen bij de rest en kijken er wat rond. Je ziet er allerlei boodschappen. Meestal de naam van de eigenaar, maar ook erg persoonlijke boodschappen, brieven en een boel rommel. Sommigen lijken hier weg te gooien wat ze kwijt willen.
Maar het is toch een mooie symbolische geste.

Na een afdaling volgt alweer een korte klim. Kort, maar heftig, tot 12%. Gelukkig is dat maar een klein stukje.

En dan de spectaculaire afdaling. We hebben 35 km gereden en nu volgt een spectaculaire afdaling van 15 km. De weg gaat steil naar beneden, hij is erg bochtig en op verschillende plaatsen zitten er gaten in. Erg gevaarlijk dus. Ook omdat op heel wat stukken de stappers hetzelfde parcours volgen en dus plots voor je kunnen opdoemen. Goede remmen zijn hier een must!

Maar we worden beloond met adembenemende vergezichten over een erg gevarieerd landschap. In de verte zien we Ponferrada en de toppen van Cebreiro (die staan één van de volgende dagen op het menu), soms hebben we uitzicht over de windmolens, dan weer zien we enkel het ruige berglandschap. Je zou de tocht ondernemen voor deze afdaling...

Beneden ligt Molinaseca en we zien er een prachtig terrasje aan een oude brug. Het is 14u15 en vele Spanjaarden zijn aan het eten. Die hebben echt een ander ritme: 's avonds eten ze pas om 21u... Hier bekomen we even en we besluiten ook hier te overnachten. Het geeft de gelegenheid onze was te doen en morgen eveneens een kort traject af te leggen. Dan zullen we aan de voet staan van wat de zwaarste klim van deze tocht genoemd wordt. Maar nu rusten we uit en genieten we van het warme weer.

Vandaag: 52 km
Totaal: 2.177 km